USTA
Yorgunum usta, baþým çok sýkýþýk
Derdim dermaným kalmadý
Çeyrek asýr çok zor geçti inan
Otuz yýlý aþtým daðlara dayandým
Vazgeç dedim gönül
Býrak bu yoran sevdalarý
Dostluk tadýnda sözler geçerken dilimden
Yordu dostluklar yordu be ustam
Yalnýzlýðýmý ýslýkla çalýyorum
Dört duvara geçmiyor ki nazým
Islak sokaklara alaca karanlýða dalýyorum
Sýrt sýrta çarpýþacak dost bulamadým
Asker hatýralarý geçerken gözümden
Saðlam dost dürüstlük geçer özümden
Sakýnmaz sözünü dost acý söyler
Omuz omuza çarpýþmaya var mýsýn usta
Dereleri vadileri aþarak geldim
Düþe kalka çýktým þu ulu daðlara
Huzura ermeden uçuruma vardým
Tutunacak bir dal versene usta
Dost sohbetlerine hasret kaldým
Dünyalar savaþýný tek baþýma verdim
Demledim tavþankaný çayýmý
Çal kapýmýn zilini gelsene usta
Sabahladým gecelerce yorgun argýn
Paramparça uykularýn servine daldým
Yumruk yumruk çarparken camlara yaðmur
Sýmsýký kollarýna al sarsana usta
Tel tel dökülür aðaran saçým
Nasýlda sýrtlamýþým yýllarýn yükünü
Tok da gezdim aç da gezdim
Bir lokma ekmeðimi paylaþalým usta
Kýzýyorum bazen kendi kendime
Diyorum ki etme isyan dünya haline
Dayanamýyorum dilim þiþiyor
Ýsyaným geçmiyor geçmiyor usta
Açýk kapýlarým dünya âleme
Ýnsanlarý ayýrmak lükstür âlime
Yoktur dermaným çare dilime
Konuþacak bir çift söz etsene usta
Gönül karargâhým harabeye döndü
Gözümün feri bir bir nasýlda söndü
Ýyi gün dostlarým hani nerelerdesiniz
Boþ ver sen onlarý gelsene usta
Gezgin oldum dolaþtým yurdumu
Yorgun oldum bazen serdim postumu
Evden uzak gurbet ellerdeyim
Çýk yollara yetiþ gelsene usta
Gidebildiðim kadar gitsem de uzaklara
Er ya da geç döneceðim düþsem de tuzaklara
Uydum senelerce kanunlara ve nizamlara
Kula kulluk etmedim etmedim usta
Çalmýyor telefonlar çýkmýyor sesim
Dilim damaðým kurudu kalmadý nefesim
Gözlerim yollarda kaldý kaçtý hevesim
Bari sen gel yanýma gelsene usta
Çilingir sofrasý kurmuþum gece
Dilimde dolaþýr binlerce hece
Boðazýmdan yalnýz geçmez, geçer mi sence
Mangalda etler soðumadan yetiþsene usta
Söyleyemediklerim kalem kalem dökülür
Þiir olur, þarký olur, öykü olur okunur
Boðazým düðüm düðüm nasýl da sýkýlýr
Al sazý eline çalsana usta
Yalana kapýlmam yoktur özümde
Dili yoktur kemiðin durmaz yerinde
Daraðacýna gitsem de dönmem sözümden
Geçecekse ilmik boðazýma sen geçir usta
Din, dil, ýrk, renk ve mezhep diye kul ayýrmadým
Çok kýrýldý gönlüm yinede darýlmadým
Yalana yýlana düþsem de sarýlmadým
Sana dostluk elimi uzattým tutsana usta
Yemeðime haram lokma doðramam
Vatana ihanet edenin yanýna uðramam
Þerefsize kahpeye selam bile söylemem
Can dostum olmaya var mýsýn usta
Besmele çekerek baþlar her sözümüz
Kimsenin malýnda mülkünde yoktur gözümüz
Ne mutlu türküm diyene ile biter sözümüz
Vatan uðrunda þehit olmaya var mýsýn usta
Doðru söyleyene uzattým elimi eðilir baþým
Ne kadar çok þey öðrensem de bilmem açým
Bana bir harf öðretene inan muhtacým
Kapýsýnda kul köle olmaya var mýsýn usta
Ergül derki son sözümü baþtan söylerim
Gözyaþý dökmedim ki dökeni neylerim
Yalana kapýlmadým ki söyleyeni nasýl kabul eylerim
Sakýnsýn benden özür dileyen olmasýn olmasýn usta
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.