Kabuðuna çekildi yalnýzlýðým Ne geleni bekleyecek nefesim Ne gideni uðurlayacak takâtim yok artýk Asma kilitleri kaldýrdým anahtarlarýyla beraber Ölen insanlýða bir mezarlýk kurdum Düþlerimin en derinlerinde Gelen geçen rahmetler okuyor Ruhu bir kez daha þâd oluyor Yaþatmýyor kimseler de Ve sevgiyle suluyorlar topraklarýný Çiçeklenecek bir gün benden habersizce Garip bir muhacirin sahipsiz kentlerinde
Susuyorum Kalemim baðýrýyor sustuklarýmý Ýçimden taþýnýyor kalbimin kýrýklarý Ülkemin sýnýrlarýnýn en dýþýna Garip bir muhacir gibi konup göçüyorum Kalbimin karanlýk sokaklarýna Ve sönüyor bir bir Sensiz gittiðim þehirlerin ihtiþamlý ýþýklarý...
**Müzeyyen Sabah **
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müzeyyen49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.