Soðuk bir esinti var, kimseden ses çýkmýyor, Bu sükûtun ardýndan ayrýlýk seziyorum. Derde müptela gönlüm yorulmuyor, býkmýyor, Ömür geçip giderken avare geziyorum.
Her yolcunun var mýdýr yüreðinde bir sýzý? Hangimizi yakmadý sanki gönül hýrsýzý! Baþýmýza gelecek elbet yazýlan yazý, Baþ kaldýran nefsimi ezdikçe eziyorum.
Bir tek doðru var ise; gerisi yalan artýk, Ganimeti topladýn, gerisi talan artýk, Hüzünler depreþince, gerisi nâlân artýk, Üç bilinmez denklemi sayende çözüyorum.
Nasýl heba etmiþim geçip giden yýllarý, Güvendiðim kim varsa, kapattýlar yollarý, Birer, birer kestiler tutunduðum dallarý, Sürüklendim deryaya, zoraki yüzüyorum.
Her çölün ortasýnda bir mecnunun izi var, Her sevda romanýnda aþkýn ince gizi var, Yazýlan her þiirde mutlaka önsezi var, Kelimeler toplayýp, yan yana diziyorum.
Ne kaldý ki geriye, kaybedince vefayý? Çoðu bilmese bile, ben üstlendim cefayý, Herkes sýrt çevirirken, ne yapayým sefayý, Hiçbir þeyin tadý yok, hayattan beziyorum.
Keskin kýlýç, keskin dil; ikisi de yaralar, Haydi, kolum sarýldý; gönlü nasýl saralar? Ölümümde yas tutma, sakýn giyme karalar, Bütün yazdýklarýmýn üstünü çiziyorum.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.