SAVAŞTAN ÇIKMIŞ GİBİYİM

Kan revan içinde açtým gözümü,
Sanki bir savaþtan çýkmýþ gibiyim.
Kimse dinlemez ki artýk sözümü,
Bütün köprüleri yýkmýþ gibiyim.

Ocaða atýlmýþ kýrk yýllýk meþe,
Bütün benliðimle daldým ateþe,
Yanan bir gönülde kalýr mý neþe?
Yolun baþýndayken býkmýþ gibiyim.

Çoðunun gözü var þöhrette, þanda,
Bütün parazitler beslenir kanda,
Hedef tahtasýna konduðum anda,
Bütün mermileri sýkmýþ gibiyim.

Kapýmda toplanýp övgü dizseler,
Bir daha sevemem, derim yüzseler,
Gözümde küçüldü nice cüsseler,
Sanki uzaklardan bakmýþ gibiyim.

Zalimin yüzüne çarpýlan sözdüm,
Çoðunu kýzdýrdým, çoðunu üzdüm,
Küllerin altýnda gizlenen közdüm,
Bütün gemileri yakmýþ gibiyim.

Yalan ve iftira almýþ yürümüþ,
Kalpler katýlaþmýþ, beyin çürümüþ,
Sanki ortalýðý duman bürümüþ,
Kýzgýn lav olup da akmýþ gibiyim.

Onlara uymadým, dediler; “deli”,
Daðladýlar dili, kýrdýlar eli,
Silip süpürecek ecelin seli,
Ölümü, kafaya takmýþ gibiyim.


Sabri Koca


Usta þairlere selam ve saygýyla....

Yüzüme güleni, dostumdur sandým
Her defasýnda da, hep ben aldandým
Yaþamaktan bile, býktým usandým
Ýsyan bayraðýný, çekmiþ gibiyim...................Aþýk Lüzumsuz

Sosyal Medyada Paylaşın: