Sen yaðmurdan sonra doðan güneþ gibisin. Gelincik çiçeði sýcaklýðýnda üþüyen yüreðimi ýsýtýyorsun Elimdeki lavanta kokusunu gökyüzüne asýyorum. Saçlarýnýn gizemli kokusunu öpüyorum Kim bilir kaç mevsim saklarým kokunu nefesimde. Envai çeþit çiçek ektim mor kýraçlara Kardelen maviliðinden görüyorum seni Sonra lavanta kokulu gülüþün gelir aklýma Ve gitmenin korkusu zihnimi parçalýyor Oysa çok önceden gitmiþtin Þimdi; Sana deðil, gökyüzüne tebessümüm! yorgun ve soðuk geceye sarýlýyorum, bir baþýma.
Ekim 2020 Hüseyin Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin TAŞDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.