Gönül…

.
Nedir benim senden çektiðim böyle,
Azaptan bihaber, hâl bilmez gönül…
Nedir gözlerimden döktüðüm böyle,
Haraptan bihaber, sel bilmez gönül…
.
Ýmkânsýz aþklara yelken açarsýn,
Hayal bahçesinden vuslat biçersin.
Bir damlacýk suda umman geçersin,
Seraptan bihaber, çöl bilmez gönül…
.
Nice yýldan beri her dem inlerim,
Sana yalvarmakla geçti günlerim.
Lakin kendim söyler kendim dinlerim,
Hitaptan bihaber, dil bilmez gönül…
.
Beyhude görürsün aklý-izaný,
Kendince çizersin duruþ hizaný.
Bak eriþti artýk ömrün hazaný,
Hesaptan bihaber, yýl bilmez gönül…
.
Bir güzel görünce coþup taþarsýn,
Muhabbet düþlerken hüzne düþersin.
Kendinden geçip de haddi aþarsýn,
Edepten bihaber, el bilmez gönül…
.
Nârýnla baðrýmý kasýp-kavurdun,
Ömür sermayemi saçýp-savurdun.
Her türlü aczimi açýða vurdun,
Hicaptan bihaber, zül bilmez gönül…
.
Ben zaten ezelden baht-ý siyahým,
Katlandý sayende feryadým-ahým.
Umurunda deðil suçum-günahým,
Kitaptan bihaber, kul bilmez gönül…
.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Muhabbet…