Güneþi avuçlarýmda tutuyor gibi yokluðun içimi yakýyor, Yine sesim çýkmýyor... Ýsmin dilime düþse kalbim acýyor.. Bedenim karanlýk bir boþluða sarýlýyor.. Gözlerim aðlamaktan bana küsüyor.. Yine sesim çýkmýyor... Yollar dað oluyor, adýmlarým çaresiz kalýyor... Ne yapsam sana açýlan hiçbir kapý bulamýyorum... Bir sen geçtin hayatýmdan anlatsam kimse anlamýyor... Yine sesim çýkmýyor... Bu nasýl bir rüzgar ki delicesine sen esiyor... Savuruyor tüm yapraklarýmý, Taki , sen harici hiç birþey kalmýyor... Küle dönen közlerim tutuþuyor... Caným yanýyor... Yine sesim çýkmýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.