BEN SENİ ÇOK SEVDİMM
mutlu olmaya yetmese bile...
varlýðýnýn olduðunu bilmek yetermiþ,
gidiþin beni derinden yaraladý,
rengi soldu bildiðim ne varsa hayata dair,
senin boþluðun dolmuyor...
günler üzerime sanki seninle doðuyor,
gece seninle uyanýyorum...
içim bu kadar acýmamýþtý...
gözyaþlarým yüreðimi bu kadar yakmamýþtý...
haykýrsam sesim boðar bedenimi,
söylesem ismin daðlar dilimi...
ne dünde, ne bugünde, ne de yarýndayým..
ben seni çok sevdimm...
ben sende kaldýmm....
bir sen geldin geçtin þu fakirin ömründen,
iyi ki sen geldin...ama çok az kaldýn...
gözlerimde akýttýðým yaþ sensin...
hüzünlü dinlediðim her naðme sen...
nasýl olur bilmem...
adýmlarým aðýr gelir dizlerime...
yürüdüðüm her yol yokuþ,
açtýðým her kapýmý hüzne açýlýr...
kalabalýk olan her yer yalnýz...
tek olduðum her an yangý...
ben seni çok sevdimm...
ben sende kaldýmm...
düþüncelerim karmakarýþýk...
ama yazdýklarým hep sensin....
güneþ doðsa da yeni güne, yüreðim kýþta...
son veda o son ayrýlýk...
bilmem yaðan yaðmur üþütür mü seni?
çöken karanlýk korkutur mu?
bir imkan olsa yüreðimi sererdim...
seni yüreðimde saklardým...
ben seni çok sevdimm...
ben sende kaldýmm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.