Gözlerini kapama

Yaman bir büyücünün anlaðýnda parlayan þarkýydýn
Giz esli eþsiz bir mevsimdi adýn
Renginde soldurdun geceyi sandýn
Solduramadýn
Solduramazdýn
Yaðmur sen
Bulut sen
Rüzgâr kanatlý atlarda seyiren gülümsemen…
Gözlerinin dudaklarýndan öperdim seni
Göz bebeklerine koyardým kendimi
Adým sonbahar olurdu
Bahar olurdu
Sonra ar
Unuturdum ben!
Unutmazdý gözlerin, neden bilmem

Sazýnda unuttuðun parmaklarýn gelirdi aklýma
Sonra ellerin
Sesinde uçuklardý dilim
Uçurtmalar uçurturdum eþ sessizliðin gizeminden, teninden
Giz esli eþsiz sevgilimdin.
Benimdin.
Küçük sýrrým, yarým elmam, çürük dizim, kurtlu kirazým.


Gözlerinin dudaklarýna aylar kondururdu gece
Yýldýzlarsa hüzünlü bin bir bilmece
Onulmaz yaran kanardý geceye,
Baðrýnda açýlan yaban bir yâr hali
Kutsanmýþ bebek tayfasýnýn
En amatör incir reçeli.

Büyücünün kutsanmýþ suyunda
Ninniye hasret ruhumun hücrelerinde uyuttum evreni.
Uyandým, ninniler söyledim sana.
Gözlerini kapama
Karýnca kararýnca bir kalabalýk olsun baþýmýzda
Vakitsiz bir selâda namaz
Aþkýn mavinin durgun yüzüyle yýk denizini
Ýzini bende býrak
Keþkelerini topla at
“Ya sonralar” hikaye…
Bitmez eþkýya toprak
Kimsesizliðimiz bitmez
Umut ma ab ra
Güneþ hiç bitmez
Tanrý da
Azap da
Aþksan
Aþk bitmez.!


9 Ekim 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: