Aðaç, yapraðýyla güzel Yol, yolcusuyla anlamlý Umut, coþkusuyla yüreðin Yürürken acýlarýn üzerine Yaþamak, sevdiðine Tutkuyla baðlanmak Deðilse, ya ne?
Unutur mu Niye aktýðýný sular Denizine Ya yýldýzlar Söylemez mi sonsuzluða Ürperten þarkýsýný Her gece Ýnce ince sýzmaz mý Gönül boþluðuna hüzün Ýnsan da, iþte öyle!
Uçup giden zaman Kadar hükmü yok, zenginliðin Gönül enginliði olmasa Kapanmaz yarasý elemlerin Ýyiliðin ve sevmenin Cömertliðine inanmasa, insan Dayanmaz iki gün dahi Ömrün yalanýna!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.