Elveda çocukluğum

Þehrin uðultulu tepelerine,
Yoksulluðun el yazýsýyla yazýyorum hikayemi.
Son vedamý býrakýyorum yýkýk dökük sokaklara.
Tahta merdivenlerin kokusu sýzlatýyor burnumu,
Gizli saklý içtiðim sigaram elimde þimdi,
Aþikar...
Yakmaya çalýþtýðým sobanýn,
Yanik izleri var elimde,
Bir bir hatýrlarým.
Topladýðým yýldýzlar sönmüþ avucumda,
Ansýzýn bisikletim gelir aklýma.
Ilk ve son bisikletim..
Iki teker üstü dengeyi taa o zamandan beceremedim.
Düþtüm,
Aðladým,
Kanadým..
Bir bir hatýrlarým her yaðmur yaðdýðýnda,
Cama koþusumu,
Nisan yaðmurlarýný sana toplardým.
Þehrin uðultulu tepelerine,
Son vedami býrakýyorum,
Kokluyorum senden bana kalan sürgünleri,
Akþamýn en güzel vaktinde gidiyorum...
Elveda çocukluðum,
Elveda....
Gulnaz..
Sosyal Medyada Paylaşın: