ŞAİR DE ŞİİR DE NÖBETTE...
Yabancýydým mevsime
Aslý astarý olmayan ne çok sýfat
Karalandýðýmda saklýydý beyazlýðým
Beyazlýðýmda saklýydý masumiyet
Bir çocuk eli ve yüreði
Aldýðým nefeste saklýydý atim
Almanaðý geçmiþin ve iþte sýrra kadem bastý gözlerim.
Issýzlýktý vakur kimliðime diktiðim apolet
Elimde mezura ölçüyordum endamýný mevsimin
Nefes nefese kaldýðým bir koþu
En uzun maratondu ölmeden önce
Ölüp de geçeceðim boyuttan da firar edeceðim
Kadar gerçekti mahzun yalnýzlýðým
Fýrfýr etekli gök kuþaðý
Dosta düþmana nispet en çok da rahmet
Dileyip evrenden
Çöken rehavette öncü üç beþ hece
Dilimlediðim kadar direndiðim
Aþký mahmuzlayan bir özlemse sýnandýðým.
Katýksýz yalnýz ve hazan yüklü heybem
Doðuþtan rütbem hazýrdý üstelik
Asker adýmlarýnda yalnýzlýða diktiðim kýlýf
En þatafatlý istikrarsýzlýk boyumu geçen
Bir minval ki kýraðý çalan gök kubbe
Þimdi tek tek ayýklýyorum yanlýþlarý.
Kurduðum sesi alarmýn: düþe kalka
Gece ve her hece
Ýstifli olduðumla hemhal bunca cümle
Beden dilimden baðýmsýz
Bir aðrýyým
Çaðrýsý belki de bedellerin
Düþ pazarýnda sepet sepet acý ve himayesi
Yorgun gölgemle kaykýlmýþlýðým
Neyin uðruna ve kim bilir ne haddime.
Satýrlarýn bekasý imlece duyduðum
Kýrgýnlýk.
Yazmaya durdum þiirde kaskatý kalan
Yürek.
Nakaratý hep mi kayýptý yoksa hayatýn?
Bir de endamlý düþlere pelesenk olan bulutlardan
Firar ede öbek öbek g/öç vakti zamanýn
Eþref saati umudun
Zenginlerin deðil de
Zemherilerde doðan güneþ ve hazinesi
Metruk gölgeden kaçan tek bir kare
Ilýman yüreðin dokuduðu her yeni günde
Bir batýnda doðan acý ve sanrý
Gün gözlü sevda masallarýnda
Büyüyen gövdesi mi satýrlarýn
Yalpalayan ayaklarýma takýlan çelme…
Hele ki o çehren yok mu?
Beni benden eden bir gülümsemenin titrinde
Teninde kaygan bir zemin
Dokunmadan yere göðe
Göçen ömrün sefasýný süren þiirde
Kayýtlý bir yaprak olsa olsa düþen takvimden
Elbet içimdeki aðaca yapýþýk bir aþk
Sözcüklerin katedralinde
Güneþi andýran bir çift gözde saklanmak gibi.
Solmaya muktedir çiçek ve güneþ
Vakit bu vakit deðildi
Üstelik
Dünde yoran bir mazi
Yarýndan kasýt yarým bir þiir
Ýki yakasý gelmedi gitti iþte þehrin de
Surlarýna dokunan sýrlar gibi
Ebegümeci bir sonda mevsimsiz ölüm
Þehadet getiren ýssýzlýðýma eþlik eden
Hezeyan ve heyecan yüklü küfe
Demlendiðim gölgelerde
Derlediðim masallar
Dingin bir sonda buluþmak adýna
Dilediðimce sökün eden haylaz bir rüzgâr
Susmaksa aþkýn nezdinde
Vuku bulan bir ýsrar
Mademki þair de þiir de nöbette…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.