EN ÇOK SENİ ANARKEN RABBİM...
Bir mafyadýr yüreðim
Mayaladýðým aþkýn kefen bezine
Notalar eklediðim
Bir dik yokuþun da tepesinde saklýdýr benim rüyalarým
En çok da seni sakladýðým dualarým.
Koyu gözlerinde gecenin
Aþka biat bir aksanla
Bak, bak, nasýl da aksýyor sözcüklerim
Hele ki o aksi yok mu göðün
Kimi zaman yüreðimde þarapnel parçalarý
Aþkýn da maðdur eþkâli
Güneþ bildiðim þiirlerde yüz göz olmadan aþkla
Peyda olan o duvar ki sözcüklerden baðýmsýz
Hayatlar düþlediðim nasýl da yalan
Yalansýz sevdiðime varsýn inanmasýn atim
Göðe kýlýf biçtiðim bir þiirde daha kaykýldýðým
Nasýl ki yolumu buluyorum aþkýn ruhuyla
Bir de el yordamý ilerlediðim
Düþsem de kalkmakla iþtigalim, azizim.
Ser verdiðim surlarda yankýlanýr da yankýlanýr sesim
Bir süs bitkisi olmayý da beceremedim gitti hani
Süslerken ruhumu aþkýn yorganý ile
Kavgam da bitmedi gitti en çok da yorgan gidip
Tüm cihaný de verdim ya ateþe.
Ýtibar görmekle ifþa etmek hayalleri
Ýma yoluyla kimse beni savsaklayan
Lades, dediðim bir oyundan da muafým
Mümkün olsa gelmez miydim yanýna?
Muteber bir ölü olmaya doðru gidiyorum
Yaþadýðýma delalet de sanma hani kalemim
Kalem çoktan fethedilse de bir kan tutar beni
Bir de aþk tutar elimden
Yakýnýnda uzaðýnda gölgelerden köþe bucak kaçan
Hangi yaramsa dikmiyorum da artýk
Ne de yamalarý var ruhumun
Ki yeni acýlarla kapanýyor önceki kesikler.
Þah damarýmda saklý þiirlerim
En çok da yakýnýmda iken Mevla’m
Görmeyen gözlerinde zalimin
Kuyruk acýsý neymiþ de bunca insanýn
Bir tefriþ edemediler sevgiye
Gücüme gidiyor tüm olup biten
Ah, bir de sökün edebilseydim ya kendimden.
Sökülen dikiþlerimden yeni bir þiir daha diktim kendimce
Uzayan boyum arþa
Arz ettiðim de deðilmiþ talebi tetikleyen.
Hem düþüm hem gerçek
Sözcüklerim efkârlý ve hüzünlü elbet
Gülümsemeyi de unuttuðumu sanma
En çok seni anarken Rabbim ile.
Taþ da deðmesin hani ayaðýna, yüreðine
Taþýdýðým kadar bu yükü ve yüreði
Maruz kaldýðým rüzgârla artýk nereye sürüklenirsem
Gocunmam da sevgimden
Körüklenen bir inanç elbet yalnýzlýðýn
Kulvarýnda koþtuðum kadar konuþtuðum
Yâd ettiðim kadar yar bildiðim
Gölgemi dahi sunmazken evrene
Varlýðýmla yanaþtýðým o iskele
Ruhu dahi duymazken martýlarýn
Her biri sözcüklerimi gagalarken
Gönül gözümle yaþayýp gidiyorum ben
Vazgeçmekten vazgeçtiðim bir bilinmez ki
Kehribar gölgelerin izafi varlýklarýnda
Çalýnan hayallerimin peþinde bir kýyam
Bilinenden çok öte bir duvar
Bir önümde bir arkamda
Saðým solum hepten iþgal altýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.