Yýkýlýrken ömrün baharý bulutlarýn gölgesinde Ve þimþekler delerken baðrýmý Ýçime sapladýðýn kurþunlarý çýkaramadým Tutup çekemedim kovanlarý elim de kaldý
Benim dediðim Benim gülüm dediðim Bir kuru sözden esirgediðim Sensizliðin bilmem kaçýncý günü bugün Kaçýncý aðustos böceði uçtu avuçlarýmdan
Oysa her gün aðrýmýn da beni sana kilitlerdi Seni düþleyip seni yazmaya baþlardý kalem Seni anlatýrdý bana uçuk sözler
Yaþanacak bir ömrün hayali çizilirken ufkun mavilerine Neden göðü gürlettin Neden yaðdýrdýn yaðmuru Silineceðini Biteceðini tüm yazdýklarýmýn Bu kalemin susacaðýný Neden düþünmedin
Þimdi alýþýrken ben sensizliðe Tek pare sözlerin mýrýldandýðý ezgiler Ýçimi burkup asar beni þiirlerin demir yüreðine Ve bükük boynumu kaldýramam artýk Düþündüm de! Bir daha bakamam Hissedemem artýk....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Uçuk Şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.