Sevmenin yenilmek Acýmanýn, zayýflýk demek, olduðunu Senden öðrendim zalim dünya Yaðar durur daðlarýnýn yücesine kar Ne adaletin nede merhametin var zalim dünya Sen hancýsýn biz yolcu Senin hanýn iki kapýlý O kapýdan çýkan, ardýndakini býrakýr gözü yaþlý Biz meçhulün yolcusuyuz, sen hancýsýn Kimini bal ile börek ile aðýrlar Kuþtüyü yastýklarda, ipeklerde yatýrýrsýn Kimine bir parça ekmeði çok görürsün Yerlerde süründürürsün Ben haksýzlýðý senden öðrendim zalim dünya Biz gideriz Sonunda her þey sende kalýr Biz emanetçiyiz, sen veren Bizlere verdiklerini emanet ederken Bilmem ki niye bu kadar haksýzlýk edersin sen Kimine gül yüzlü, kara gözlü bir yardýr emanetin Kimine yalnýzlýk Kimine mutluluklar, kimine acýlar Söyle dünya bu mu senin kerametin Ben hýyanetin Ben nefretin tadýný senden öðrendim zalim dünya Ben sevmenin yanmak Ýnanmanýn aldanmak Yaþamanýn bir gün kahrolmak demek, olduðunu Senden Senden öðrendim zalim dünya…
Gürsel ÝLERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel İLERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.