ASILSIZ ÝDDÝA
Ben sana
serçe parmaðýný
nasýl öptüðümü göstermemiþsem
Söylememiþsem çayý nasýl sevdiðimi
simidi kaç parçaya bölerek yediðimi
Babamýn baðcýklarýmý
kaç yaþýma kadar baðladýðýný
ya da çocukken en çok
nelere aðladýðýmý
Anlatmamýþsam
sigarayý neden öyle tuttuðumu
Neden býrakamadýðýmý
sevmediðim bir kitabý
bitirme zorunluluðumu
Nasýl iddia edebilirsin ki
sana aþýk olduðumu ?
“BÝR ZAMANLAR AVRUPADA
FAKÝR BÝR DÝLENCÝ” HÝKAYESÝ
Öptü fakir demirci
kralýn altýn yüzüðünü
yamalý dizlerini koyarak yere
Bir alkýþ tufaný koptu
çan sesleri eþliðinde
Rahipler soytarýlar ve yalakalar
yardým etti birbirini itip kakarak
kralýn gülümsemesine
Fakir dönsem de evime
dedi demirci
kelleyi kurtardýk bir öpücükle
az þey mi ?
HASTALIKLI AÞKLAR
Penceresinin camýnda
bir iz olmaya razýydým dedi
yahut kül tablasýnýn kenarý
yahut ayakkabýsýnýn çözülmüþ baðý
Seninki aþk deðil dedim
Kýrýldý
Bir daha uðramadý…
KANATSIZ TANRILAR ve ÝNSANLAR
Nuh’un gemisinden inen
bir kadýn ve bir adam
tanrýlar yontmaya baþladýlar
altýndan odundan taþtan
tekrar tekrar suya aldýrmadan
Halbuki kanatlarý bile yoktu
tanrýlarýn -ve kadýnýn ve adamýn-
Uçmak için
ve kaçmak
olasý bir tufandan
El insaf
El vicdan…
MASALIN SUÇU NE
Babaanne
masalý eðreti anlatýyor torununa
Elini öpmediðinden belki
belki de eðreti tuttuðundan
plastik bebeðini
Toruna kýzan babaanne
masal kahramanlarýnýn
kaderiyle oynayarak
çýkarýyor öfkesini
PEMBE PANJURLU OLMAYAN EV
Ben bir evdim küçük bir evdim
Sýcak korunaklý ve bahçeliydim
Ama hep bir yanlýþ parmak oldu
zilimin üstünde
ve ayak izleri
kapýmýn önünde
-ah benim
gözyaþý lekesine alýþkýn perdelerim-
Suçum neydi
Ben bir evdim
-bahçeliydim ulan bahçeliydim-
sadece pembe panjurlu deðildim…
SÝYAH AÇAN GÜLLER ve ÇOCUKLAR
En çok
yüreði kocaman kýtayý
/hani þu çocuklarýn siyah açtýðý
ve güllerin/
seviyorum sevgilim
Bilseydin sen de
bir öpücükle
-kocaman sarýlarak verdiðin-
kaç çocuk
ve gül
yaþama tutunur bilseydin
öte beriye kýrýlmakla vakit geçirmezdin…
Özgür SARAÇ/Râzý
02102020Denizli