DÜŞ MAHKUMLARI...

Düþ mahkûmlarýndan çaldým ben bu masalý,
Firar eden ömürden
Gel gör ki zimmetli bir hapishaneye
Hele ki anadan üryan suçlarla hüküm giymiþ
Bir zorba misali
Sevmek sadece sevmek ta derinden.

Bir kuþun fýtratý belki de dünü azýða aldýðým
Hatta suyu kurumuþ o çeþme
Kaç bin cephede savaþtýðýma Allah þahit.
Bir sözcükten üreyen
Bir sözcüðü öldüren peþi sýra
Sözcük olmaya ne hacet
Yürek tüm sözcüklere zimmetli daha dünden
Dün olmanýn da þerefine nail olmuþ bir tuzak
Serpilen mýsralar gibi
Hem yakýn hem uzak
Ve o kayýp iskele
Demir aldýðýmý artýk kim söylediyse…

Metruk bir gezegen aþkýn firarý
Gizemin peþinde hatta ta kendisi
Þaire özgü bir hayal gücü
Ýçindeki yalnýzlýðý kafesleyen her dizede saklý
Minvali özlemin
Tokuþan hece hece
Takýþan kimse yüreðin de hengâmesi
Varla yok arasý bir dehliz
Hala saklý mý yoksa ýþýðý bilinmezin?
Ne hacet ölmelere?
Kalem iþlememiþken bir ömür
Kolay mý dur demek sözcüklere?
Durduðum yeri de hep bilmedim mi?

Haydan gelen her þiiri huydan kaybettik
Sehven yenik düþülenin ertesi neye mi yettik?
Saðalttýðýmýza maðlup geldik
Titrine aþkýn sözcükler ektik
Olmadý gitti lakin
Layýðý ile yaþamaktý madem hak edilen
Hüzünlü bir saðanak kadar aylak aylak
Dolaþtýðým her duvar dibi yalnýzlýkta,
Yâd ettik dünü, aþký ve yitimini mevsimin
Yarenlik etti her yaðmur damlasý
Lal idi oysa her gölge
Belki de kendisiyle kavgalý bir hakkaniyet ki
Ýnsan pazarýnda cereyan eden bir teslimiyet.

Ait olduðumuz tek varlýk
Elbet asla da ihanet etmeden sevmek
Rabbine dönük yüzünde sevdalý varlýðýn
Kardýðýmýz her þýk tek tek
Kandýðýmýz cihan ve
Hele ki nezdinde boynumuz kýldan ince o felek
Nazar eyleyen kimse þükre biat bir mevsim ki
Gözünün ferinde sönmek bilmedi gitti o yangýn
Þüheda yitimler hakka delalet
Yalnýzlýkla örülü beyitler
Þifasý da ifasý da huzurun teselli babýnda
Hicran yüklü olsa da benlik
Yüzü ilelebet dönük ufka
Zaman zaman firar etse de yürekte saklý umut.


Sosyal Medyada Paylaşın: