Kuş Uykusu
Gül ýþýðý günceler saðanak yaðýyor yorgun kentin alnýna. Göçebe kalbimin yalnýzlýðýnda üþüyorum. Kuþlarý döndürmek mümkün deðil yollarýndan. Düþünüyorum. Karanlýk þehri aydýnlatmak zor. Þehir sessiz ve kanatsýz bir karanlýkta boðuluyor. Ölüm gibi zor ve bir o kadar kolay çekip gitmek. Ama önümde diz çöküyor geçmiþ.
Sonsuz bir yapbozdu hayatýmýz!
Parçalarýný parçalayalý çok oldu. Yalnýzlýðýmda gizliydi adýn,gizil adýmlar ve gidemediðim yollar unutuldu.
Eski baharlardan bir aþk çalsam dedim kendime
önce giyinsem kalabalýðý.
Sonra soyunsam yalnýzlýðý!
Çýrýlçýplak kalsam.
Çýrýlçýplak kalsa kýnýndan çýkarýlmýþ hançer!
Aðacýndan soyunmuþ yaprak, çýrýlçýplak!
Kül gibi, kor gibi, lâv gibi yansam o dipsiz, o ýþýksýz kuyuda.
Yeniden doðsam kendi düþümde, kendimden!
Bilemediðim gerçeðimden!
Bileklerimde aðlasa yaðmur!
Ruhumun sandýðýnda sakladýðýmý sandýðým anýlarý
Bulsam,
Uyansam,
Açsam gözlerimi.
Sana ulansam o arsýz açmaza , o çýkmazda, o sokakta.
Ellerin düþlerimdir hâlâ!
Umutsu bir tayda , tay taylanan atýl adýmlarýmýn gizli düþü
Serapsý bir düþte öpüþtüðüm gülüþü
Yeniden hatýrlasam.
Ah! Aðlasam…
Ah! Yeniden kalksam ayaða.
Adýný unutmuþ soluk, garip bir sonsuzluðun
gezgin yapraklarýnda,
bahar ,
Gözlerinin ýþýðý yýllar öncesi yýldýzlarda gömülü
gökrengi gözlerde ,
umut,
Serkeþ bir gezginin dudaklarýndaki
unutulamayan þarký olsam.
Ah! Uyansam.
Unutulan ad’ýmý hatýrlatsa bana sesin, nefesin
Sonsuz es’te kalakalmýþ ,
buz tutmuþ yaþam saðanaðýnda ýslansam.
Zamanla yarýþsam, dörtnala koþsam boþluða
Adýma sarýnsam, ýlýnsam,
Ilýnmak yetmese, alev alev, ateþ ateþ aþk olsam!
Bitse bu kâbus uyku, uyansam!
3 Ekim 2013 Sinop
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.