Tek Vuruş
bu akþam ayaz düþtü yüreðime
kar gibi soðuk bakýyor gözlerim
ne taraftan darbe alacaktým
ne taraftan vurulacaktým
ve ne taraftan yaralarýma hançer saplanacaktý
sýrtýmý dayadýðým duvar
güvendiðim duvar olsun istiyordum
sert olsun, soðuk olsun, yalnýz olsun
çaresiz ve halsiz olsun
ama güvendiðim bir duvar olsun isterdim
sýrtýmý yaslar yaslamaz
üstüme yýkýlsýn istemezdim
dört tarafým yalan sevdalarla süslenmiþ
günahýna girdiðim kalbime
aþkýn güzel olduðu yalanlarý uydurmaktan býktým
acýyan kalbime sus demekten usandým
yaðmur yaðdýran gözlerime bakmaya utanýyorum
utancým paslý bir korkuluk gibi
ve her defasýnda ilmek atýyordum yaralarýma
ben attýkça, o kanýyordu
ben elimle bastýrdýkça
parmak aralarýmdan sýzýyordu
avucumda dalýndan kopmuþ bir diken
nasýrdan çatlamýþ avucuma batýyordu
bazen yüreðine çarpar rüzgar
oradan sýzlar kalbin
bazen de ciðerlerine kadar sessizlik çöker
ciðerlerine kar yaðmýþ gibi üþürsün
ama kalbinde ayak izleri kalmýþ bir þiir
kalbini tek vuruþla öldürür
tek vuruþla
ibrahim dalkýlýç
30.09.2020
20.40 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.