Ýçimde öyle bir yara var ki Hiç kanamadan öldürüyor Ýçimde öyle bir özlem var ki Hiç sarýlmadan Hiç dokunmadan Hiç koklamadan çoðalýyor Seni sevmek Belki de özlemekti Belki de ölmekti Ama sen ölüm olsaydýn Ölümü de senin kadar severdim ki Kuþlar kuþlarýn yanýnda güzeldi Su topraðýn yanýnda Ateþ suyun yanýnda Çiçek dalýnda Sen kalbimde güzelsin Þimdi sen yoksun Bedenimi ateþe atmýþlar gibi Kalbimin üstünde panzerler geçer gibi Göðsüme ihtilal yapmýþlar gibi Etrafýmý tel örgülerle sýnýrlamýþlar gibi Sensiz bir ölümün içinde yaþýyorum
Ýçimde öyle bir sensizlik var ki Hiç nefes almadan öldürüyor Sen olsan yanýmda Ölümü sýrtlar omzuma Diyar diyar gezdirirdim Sen olsan yanýmda Bütün mermilere kalbimi siper ederdim Sen olsan yanýmda Yüreðimi yerinden söker Avucunun içine býrakýrdým Al yüreðimi sana daha çok yakýþtý derdim.
Ýbrahim Dalkýlýç.
02.10.2020 14.40 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.