Gönlünün duvarlarý var da duvarlarýn kalbi yok mu?
Rüyalarýnda gördüðün tuza sür yüzünü. Ayrýlmýþsak ne çýkar ; ha ikiye ha bine. Hallac ’a ne oldu ; hatýrla. Aþk’ a ne oldu?
Sen hep Salih’tin. Dilimi kestikleri o zindanda. Su vermediklerini unutma.
Dýmeþk’e git. Evimi bul. Gaylan kurtuldu de. Saçlarýmý götür. Bir çukur kaz. Yak. Bana ne olduðunu o zaman anlayacaklar
(Salih, evimin avlusundaki kuyuya sark. Üç kere adýmý çaðýr. Elbiselerini ters giy.)
Al oðlumu. Çöle git. Ona sevdiklerini korumasýný öðret. Ýrca ve kaderi soracaklar. Mevali olduðumuzu söyle. Kaderimiz kavgamýzdýr. Aldýrmasýn söyle ona Salih. Aldýrmayanlar saldýrmazlar. Oðlum büyüdüðünde Dýmeþk’i ateþe verin. Zenginlerin fazla mallarýný alýn yoksullara daðýtýn. Bir mezarým olmasýn. Mezar hafýzadýr. Hafýza bir zincir. O zinciri kendine deðil gidip þahýn duvarlarýna indir.
Su bile vermediklerini unutma Salih. Su bile vermediklerini unutma Salih. Su bile vermediklerini unutma Salih... (...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
kayıpkentli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.