Ah Leyla! Sonsuz Maviliğin Serinliği...

Ah Leyla! Sonsuz Maviliðin Serinliði... (1)

Göðün yan yüzünde, yüzlerin vardý
Ilýk bir meltem sýcaklýðýnda
Serin
Atlar
Su
Ve derinliði yalnýzlýðýn
Sözcükler
Dört nala koþardý, pembe dudaklarýnda
Pembe bir gonca açardý arka bahçesinde evimin
Karanlýk odalar içinde, kelimelerin kekemeliði de vardý.
Suyun durulmuþluðu
Bulanýklýðý
Bomboþ bir sayfada adým yazýlýydý....


Sonra yaz bitti

Ve adým söylenmez oldu, sonsuz boþlukta
Kendimle konuþmaya baþladým
Tek baþýmalýðýmda
Sözcükler yetmiyordu, duyduklarýmý anlatmaya
Gördüklerimi, hissettiklerimi ve beni bana anlatmaya..
Yalnýzlýklar içinde, yalnýz olmadýðýmý bile bilmezken
Yalnýzlýk ne anlama gelebilirdi sahi
Anlamý yoktu ne geçen zamanýn, ne anýn, ne anýnýn...
Anlardan aný yapmýyordu tanrým
Artýk kendi kendime söylüyordum
"Leyla’yý çok seviyorum diye"
Yavuz’a, iki kere sesleniyordum yanýmdayken,
Birinde uzaðýmda oluyordu, birinde yakýnýmda
Mavi elbisemi istemiþtim ben hep...
Mavi elbisem yoktu artýk benim...
Yalnýzlýðýn ortasýnda, karaya oturmuþ, bir þimendiferdim...
Kurtarýlmayý bekleyen bir deniz yýldýzý, bitimsiz kumsalda...
Kumdan kaleleriyle gelen, rüzgar dansýnýn altýnda kalmýþ bir çukur
Kendi içine gömülmüþ bir kumdan kale...
Yalnýzlýðýn dumanlý kýyýsý...
Mavi elbiseli, arka sahilde...

Kuþlarý ne çok özledim bilmezsiniz...
Güneþin doðuþunu, batýþýný bir de...
Bilemezsiniz
Þimdi bir boþluðun ortasýnda yüzüyorum
Kara çok uzak
Kýyý rengarenk ve pýrýltýlý olmalý, canlý ýþýklarýyla gece ve gökyüzünde yýldýzlar
Ruh yýldýzýmýn meleði
Ruh yýldýzýnýn meleði mýrýldanýr adýmý yeknesak
Þimdi ben, uzak zamanlarýn, þýk giyimli, narin kýzý Leyla...
Bembeyaz saçlarýmla, o boþluðun içinde
Kelimelerin içinde çýrpýnýrken
Bulamazken sözcükleri
Yalnýzlýðýma sarýnýp, uzaklara deðil, belki de olmam gereken yere, yani boþluða dönme isteðiyle sarýlý ruhumun burgacýndaki tanrý kelamýnda
Yok olup gitmek istiyorum,
Sonsuzluða..

22 Eylül 2020
Bir Demans Öyküsü_Yakýn Plan-Mavili Entarilerin Küf Kokan Nostaljik Öyküsü
Sosyal Medyada Paylaşın: