Tesadüfmüdür bilemem,hep sonbaharda sevmiþimdir. Eylülünde hem de, bu üç aylýk mevsimin, Ýçim daha bir sýcaklanýr renklerin cümbüþünden, Renkler sanki eylülü seçer gözlere yerleþmek ve gitmemecesine kalmak adýna. Ayaklarýnýn altýnda yapraklar çýtýrdarken, Bazý kýrýlmýþlýklarýn çýtýrtýsýný da duyarsýn ayný anda. Serin serin,bunaltmayan özlemler duyarsýn canýndaki ýslak yangýnlarda yanarsýn, yanarsýn da,vefasýz da olsa baþka türlü hala seversin.
Eylül,kocaman sonbaharýn,gözbebeðidir tek baþýna. Ahh...Cemal Süreya’nýn sarý sýcak eylülüdür o.... ’’Bir çift yeþil göz yüzünden içimde bir sonbahar acýyor; öyle acýyor ki, acýlar acýsýz kalýyor,(NFK)diyor þair. Hep birþeyleri hatýrlatýr, ellerin uzanmak ister en dönülmez uzaklara... Hani denir ya iþte;Öyle, nev-i þahsýna münhasýrdýr, EYLÜL ve EYLÜL insanlarý. Ýnci Demirel Tunçiþler Sosyal Medyada Paylaşın:
İnci Demirel Tunçişler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.