İŞTE ONDAN...
Zaman durur mu?
Bazen durur,öyle bir durur ki!..
Yýllar geçer,yaþlar gider,
kalbin bir soður,tekrar alevlenir,
tamam,unuttum,geçti gitti dersin bir ara,
Hiç ummadýðýn bir anda,
Ýçinden,tam ortadan bir yerden,
Boðazýna kadar yakan bir sýzý baþlar.
Aklýnýn tanýmak istemediði,yürek sesi baþlar.
Hala o kalakaldýðýn yerdesindir,
Hani tembihliydi kalbin?
Hani üzemiyecekti seni artýk?
Sanki aradan o yýllar hiç geçmemiþ gibi,
Ýçindeki kuþ tekrar çýrpýnmaya baþlar.
Eski þarkýlara saklanýrsýn yine,
Eski resimler,yýllara raðmen eskimeyen anýlara.
Bir yanýn yapma der,
Oysa sen acýya tekrar davetiye çýkarýr gibi,
Sýrtýný dönersin aklýna.
Uçurumlar cezbedicidir,
Belki ondan...
Yarým kalmýþ þeyleri sevmem hiç,
Belki ondan...
Acý çekmeye mi alýþtým?
Belki ondan...
Özlemek,aðýr bir yük,
Belki ondan...
Ne sebep arasam da kendime,
Sevmiþtim onu...
ÝÞTE ONDAN.
Ýnci Demirel Tunçiþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
İnci Demirel Tunçişler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.