Yakar canımı
Gelmiþim, ömrümün son yýllarýna
Geride býraktým, güzel yýllarýmý
Ne zaman otursam, yalnýz baþýna
Depreþir geçmiþim, yakar canýmý.
Ne zaman, geçmiþim gelse aklýma
Düþ kuran olurum, yalnýz baþýma
Bazen de, zor günler çýkar karþýma
Konuþur geçmiþten, yakar canýmý.
Hayaller, kurarken çokca geçmiþten
Son anda geçerim, kendi kendimden
Derin bir uykuya, dalmýþ uyurken
Gördüðüm her rüyam yakar canýmý.
Yalnýzlýk içinde, vaktim geçerken
Olmazdýr yanýmda bildik kimseden
Gözlerim yaþ dolar, sýzar yüzlerden
Yap yalnýz oturmam yakar canýmý.
Ýþte ben böyleyim, yaþlý günümde
Gülemem ben gayrý, kalan günümde
Bu dünya bir yalan, benim gözümde
Kul Yüksel der hayat yaktý canýmý.
Yüksel Þanlýer
21 Eylül 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.