Sýrtýmýn üstünde yýðýlý, taþýmaya çalýþtýðým, Kendi ölü bedenimdi, sürümeye alýþtýðým, Belki bir çocuðun umuduna, Belki bir ihtiyarýn sonuna, Belki bir kadýnýn geçmiþine daðýlmýþtým, Arkamda býraktýðým; Yanýk bir ciðerin izleri, Tablosundan dökülen suratým, Yerini yadýrgayan ruhum, Çatýrdayan dizlerim. Yük deðildi herkesten birazcýk daha; Sevsem, aþýk olsam, üzülsem, aðlasam, Tebessümden tatsam bir gýdým, Fazlasýnda yoktu gözüm, Kahrolsam birazcýk daha! Büyük deðildi yaþamam kadar, Þeytanýn günahý. Kýyýsýna gelip dönmek, Tekrar yürümek onca yolu, Hayatým, uçurumlar ve kýyýlarla dolu, Vahim, Bari kalsaydý bana, çelimsiz âhým. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.