Hani umudun bittiði anlar olur bazen Umuttan uzaklaþtýkça Ölümle yüzleþmekten korkarsýn... Kalbinin koridorlarý bomboþtur Ýçinde attýðýn çýðlýklar yankýlanýr Ama senden baþkasý duyamaz Kader deyip geçiþtiresi olur dilinin... Susmak o kadar acýtýrki içini Gece baþýný yastýða koyduðunda Boþ duvarlara bakýp söylenirsin Siyah geceler kararmaya baþlar giderekten Kararan geceler bitmek bilmez... Camdan bakarsýn, Güneþin doðmayacaðýný, Yanan o sokak lambasýnýn asla sönmeyeceðini düþünürsün... Ve öyle biþey olur ki Kendine de giderekten uzaklaþýrsýn Yabacýlaþýrsýn Kendini tanýmaz olursun Nerdesin ey kendim!!! diye Ünlem dolusu cümleler küfredersin yüreðine... Kimsenin aldýrmadýðý bu çýðlýklara Artýk kendin bile aldýrmaz olursun... ...(...) Ve bir ýþýk!!! Elini uzatýrsýn Tutmayý denersin Sönmesinden korkarsýn Korkaklýðýnýn nedeni ortadýr Ölüm... Ýþte o an sus dolu dilinin Hiç susmayacasýna konuþasý olur... Bendesin artýk dersin... Sana dokunamasamda Uzaðýmda olsan da Bendesin!!! Sendeyim dersin!!! Dilinin rengi deðiþir bir an O olmasa da onunla konuþursun Onun da konuþacaðýný düþlersin Ama içinden acaba demezsin Konuþur mu diye bir acaban hiç olmaz Bahanesini hazýrlarsýn Bir harf konuþamayacak kadar yaralý dersin... ...(...) Sen sussan da Ben senin yerine de konuþurum Ama sen kal yar Sen kal son ýþýðým Sen gel ben kapalý kapýlarýmý sana açarým Sen gir sonra tekrar senle kaparým... Sen ne olursa olsun kal yar!!! Dersin...(...)
Recep Güneþ ANKARA 28/06/2008 22:25
Sosyal Medyada Paylaşın:
recepguness Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.