Mademki Sevmekten Geçiyordu Yolumuz...
Düþ biriktir avucunda acýlarýn. Yetmedi mi?
Ýçine yaslan ve içmediðin kadar çek içine aþkýn
Ýsyan çaðrýþtýran özlemini
Kilit vurduðun yüreðin sevabýna
Göm baþýný kozana
Ne tavus kuþusun oysa
Ne de ipek böceði
Elinin tersiyle ittiðin güneþi çaðýr sonra usulca
Karanlýða teslim olmak neymiþ,
Göster içindeki yalnýzlýða
Aydýnlýk ruhunu unut
Dilediðince sevebilirsin de elbet
Eðer ki kaldýysa içinde mutluluða dair umut.
Bir düþün yanýlsamasý þiir
Kýrýk bir þarký gibi plaðýn
Hala icat edilmediði makberde saklý tüm ses kayýtlarý
Aþkýn acýsýna saðlanan bir açýortay
Sözcük olmaya ne hacet, þair?
Sözcük olmanýn vebali iken
Ýçine hýçkýrdýðýn yaralar…
Düþlerin kaynak yaptýðý saçlarýna
Uzanan kelebek gibi doðurgan
Bir de yalnýz isen yazamadýðýn zamanlar
Her ukdeyi süsle ufkunla
Ufuk bildiðin mademki izdüþümü umudun
Söylemediðin kadar suçlusun
Ýçine yaðarken hayatýn ilhamý.
Tutulmuþ nutku insanlarýn:
Ýnsan özlemin ve insana açlýðýn
Mademki sevmekten geçiyordu yolumuz
Sevdiðimiz kadar da hýrpalanmadýk mý, þair?
Sayacý kýrýk düzende dümtek dümtek i mgeler;
Sarnýcý kýrýk kuyunun da kapaðýna konmuþken bulutlar
Demek ki gökten yere inmiþ her düþ ve maliki
Aþkýn da kazan kaldýrmýþ yorgun kollarýna
Serilmiþken þiirin tebessümü
En çok da mutlu olduðun
Her yazdýðýný basýp b/aðrýna
Uykuyu haram kýlan dizeler ve sözcükler
Ayaklarýnýn yerden kesildiði bir kýyamet
Oysaki güneþi sadece senin için doðan bir cennet.
Layýðý ile yaþamak lazým, þair
Bir o kadar sevmek
Aþýnmýþ yollar, ne gam!
Bozulmuþ yeminler:
Haþa, Rabbim.
Bozulmasýn da içinde saklý o iyi niyet
Efkârýn alý basarken yanaklarýna baþýný
Koyduðun yastýk nasýl ki senin vicdanýn,
Yaz, þair, yaz!
Yazmadan geçmiþ telef olmuþ ömrü de öðüt
Hece hece telaffuz et söylemediðin ne ise
Ve terk et hicabý
En çok da senken kendini yaraladýðýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.