Hicrân

’’Kalemler arþý yazýyor kaþý karam
nereye gidersen git deðiþmiyor ’kader’
izbe kuytuda olsa bakýþýnýn fer’i
deðiþmezdi yazýlan..

*sabýr*

sabýr derdik yetim kalana
tenha bir sessizlik
çömeldiði yerden aðýrlardý tüm pervasýz
anlarý..’’

...


ey gönlümü yerden yere vuran kehribar sessizliðim
senden ayrý heybemde neyi taþýrým
neye vurur kalbimin bu övüncü
neye sýðar gölgemin hicrâný

yoksan neye yarar ki bu ettiðim kelâmlarým
yoksan çaðlar gecenin cengi
boþ kalýr saçlarýmýn alazý..

ve an gider
gün biter..


vakit yeþil sandukadan iner kalbime..
alnýmda ala bakýþlý halin
dizlerimde rüzgarýn ecel teri..

þahit tutar adanan vakitler masum bir baþa
yüzler eðilir, baþlar eðilir
ayrýlana dek
söz kalýr..
sözler kalýr.

....

ve an gider
gün biter..

....

sussam sukut etse þu baþým, hangi tufan söker
israf olan mâtemimi..
bu kýyamet bu dem neyin kavgasý
hangi küfürbaz dimaðýn sitemi


ve gün biter
an olur.
....


’’senin sesin þakýmýyorsa,özün uçmuyorsa maviye
ve
her gün bir kuþ getirmiyorsa seni bana
için gide gide benden gidiyorsan içimde daðlar çöker’’


Emir’dir içimin sesi...

Belma.
Sosyal Medyada Paylaşın: