Yine ürperten soðuk on iki Eylül þafaðý, halen taciz ediyor gelecek düþlerimi. Aklýmdan geçenlerin yerini deðiþtiriyorum Çocuk tacizcileri ahlak dersi veriyor Ve Acýlarým çoðalarak ruhumla bütünleþiyor Ne büyük acý deðil mi? Yarým asýrdýr acýsý taze duran Yazýlan hiç bir kitap içimin iç kýyýmýný, engellemiyor. Kýrlara çýkýp baðýrsam bahar gelir mi? Kafam antikacý dukaný gibi karýþýk, farklý asýrlardan kalma öte beri. Aðzýmdan çýkmadan kayboluyor sözcükler Yakýyorum ütopyamdaki ateþi, öyle aðýr yanýyor ki içim bilemezsin... Yeniden sokaða çýkmak istiyorum Küfür ettiðim tacizcilere bir daha, baðýrmak istiyorum.
12 Eylül 2020 Hüseyin Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin TAŞDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.