V-EDA PERFORMANSI

býraktým kýrýlmayý geçen gün, tamamen býraktým
tekrar baþlamayý düþünmüyorum masraflý oluyor
tamam daha önce de býrakmýþtým birkaç kez
nefsime yenik düþüp tekrar baþlamýþtým, kötü çevre
ama bu kez kesin, çünkü bu kez býraktýðýmda
bir köpek baþýný kaldýrýp karanlýða havladý
bir ýrmak yönünü deðiþtirdi ve gelip yanýma oturdu
bir düþ kanatlarýný mutlulukla çýrparak burnuma kondu
az þey deðil bunlar hayatýn þöleninden kovulan biri için


çay bahçesindeyiz, bira satmýyorlar burada, iyi.
“dünyanýn ilk ayrýlaný biz deðiliz
onun için kendini fazla üzme, olur mu?” diyor Eda
tecrübeli kelimeler dans ediyor Eda’nýn aðzýnda
Eda ayrýlýrken bile öyle sevimli ki
düþsel bir meyhaneye dönüþüyor çay bahçesi
bira satmýyorlar burada ýssýzlýk satýyorlar
ýssýzlýðý eski yenilgilerimden tanýyorum
hislerin en oruspusudur
neden buraya geldik bilmiyorum
çay bahçeleri ayrýlmak için pek uygun deðil
çay bahçeleri ütopik tetikçilerle dolu
Eda konuþurken gözlerine bakýyorum onun
gözleri baþka bir kente taþýnmaya karar vermiþ
olsun, ne olursa olsun kýrýlmayacaktým
kýrýlmak beni býrakmýþtý geçen gün kesin olarak
garsona seslendim: “bakar mýsýn?” duymuyor
“kaptan” diye seslendim bu kez, gene bakmadý
baþka yöne bakýyordu garson
sonra aklýma geldi “þef bakar mýsýn” ý denedim
o da olmadý, “birader bakar mýsýn”, yine olmadý
ellerimi havaya kaldýrarak dikkatini çekmek istedim
ne yapsam olmuyordu
ayaða kalkýp var gücümle ýslýk çaldým bir ýslýk uzmaný olarak
bu kez dönüp baktý garson bey
yüzünde kiralýk bir anlamla
“abi niye ýslýk çalýyorsun, çaðýrsan duyarýz zaten” dedi
polemiðe girmedim garsonla
bize iki çay getirir misin dedim. iki çay; biri ölü.


Eda sevgiye bandýrýlmýþ teselli sözlerini bitirdiðinde
“sorun deðil, atlatýrým” dedim gülümseyerek
ayrýlýklara ihtiyacýmýz var varoluþu anlamak için
o sýrada ayný köpek yine karanlýða havladý
ýrmak ve düþ yan masadan selamladýlar bizi
Tanrýnýn içecekleri de gelmiþti; biri açýktý.
içtik, daha ilk yudumda sarhoþ oldum ölü çaydan
ayrýlýrken son kez
Eda’nýn yüzüne hayali bir öpücük kondurmak istedim
Eda’nýn yüzünde yer yoktu


çaylar içildikten sonra kalkýp gitti Eda
Eda ve Eda’nýn devrim kokulu saçlarý
baþka bir kente taþýnmaya hazýrlanmýþ gözleri
birkaç daðýnýk sözcük kalmýþtý masada
ve o sözcükleri düzeltmeye çalýþan hisçi sýnýfý
bir de þefkatini unutmuþtu giderken Eda
arkasýndan koþup uzattým þefkati
“bunu býrakmýþsýn masada” dedim
“sende kalabilir” dedi

(kýrýlmak uzaktan bakýyordu ellerini ovuþturarak,
nefsime yenilmemi bekliyordu bu sözden sonra)


çay bahçelerinin içi sinsice gizlenmiþ dip dolu
bir dip göz kýrptý bana, hazýrdý beni almaya
son anda toparlanýp kendime geldim
beni izliyorlardý yan masadan hayal kýrýklýðýyla;
karanlýða havlayan köpek, ýrmak ve düþ.
kýrýlmadým ki dedim ellerimi iki yana açarak
kýrýlmadým, kýrýlmayý býrakmýþtým geçen gün
geçen gün dediðim temmuzdu
o gün bizim eve temmuz yaðmýþtý
temmuz geldi mi gitmek bilmiyor
temmuz daha kaç yýl sürer, Allah bilir!


Sosyal Medyada Paylaşın: