AĞIT...

Umarsýz bir yazgýnýn aðýtlarý
Dikilesi gözlerine meftun düþlerin
Salkým söðüdün gövdesi ayrý hikâye
Oysaki düþlerden örmüþtüm ben aþký hesapsýzca
Çocukluðumun kýnalý saçlarý
Doðumumu müjdeleyen yazýn güncesi
Ve iþte ar damarý çatlamayan yýldýzlara kefilim
Gülmeyi özlediðim hüzün mevsimine
Sokuþturduðum düþlerim
Oysaki ben en baþtan yenilginin ta kendisiyim.

Özümde nohut oda bakla sofa bir hayal teknesi
Yalnýzlýðýn yelkenine de ektim mi güneþi
Varsýn gece ersin hüznüme
Kalan ýþýk deðil mi ki aþkýn nazarýnda açan bir sevinç
Ve iþte gün yüzlü bir aþka meylettiðim
Günü b/ölse de gaipten gelen çýðlýklar
Temennim görünmezliðim
Þart koþtuðum Allah katýnda ettiðim yeminlerim
Hem de en asilinden
Hýrpalanmýþ benliðime de sunduðum sevda masallarý
Gerçi kahramanýnýn ben olmadýðým
Bunca hikâyeye de katýk ettiðim gözyaþý
Ve iþte düþtüm mavi turnanýn peþine.

Her dem damlayan musluðu yüreðin
Her dem eksik etmediðim sözünü dinlemekse iç sesimin
Ne hoyrat bir rüzgârým ne de taþkýnlara sebebiyet veren
Efkârlý bir saðanak
Üstelik basamaklarý çýkarken çifter çifter
Varsýn sürüleyim gölgelere
Beyazlýðýna vicdanýn ve aþka imaným
En çok da yakýn durduðum mahþerin
Gölgesine yeþillenen niyetlerim
Geceyi de dar ettim ya
Yarýna elbet Allah kerim.

Kýrýþýk muþambasý göðün
Kanatlarýmda sevecen kelebekler
Ekledikleri bir bir ömürleri
Ýþin aslý en mahzun uçuþ bu
Dayanamam hem ben görmeden sevdiklerimi
Geçen güne de
Ektiðim tohumlar
Nerede bir gül fidesi görsem geçerim kendimden
Þükrümü sunduðum Rabbim
Ýlla ki b/içeceðim bunda güzelliði ektiðim gönüldeki
Rahmeti.

Varsýl bir gölgeden dahi uzaklara göçtüðüm
Kâh þiire düþüp de yolum
Kâh þehre duyduðum aþk ve özlem
Gerçi bir an bile ayrý kalamadýðým Ýstanbul’un güncesi
Meftunuyum iþte sevginin ezelden
Kat çýktýðým gökdelenler oysaki
Ayaklarým topraða ve yere basarken.

Hamt ettim:
Þükrettim sabrý ektim gönle
Hezeyan yüklü cihaný zor olsa da alt ettim
Üstümdeki yamalý ama temiz bir mintan
Yeter ki yüreðimle kabul etsinler beni ezelden.

Yâd ettiðim kimi zaman yar bildiðim…
Sevip de baþýmda taþýmaz mýyým hem ben?
Sýnýrsýz bir coþku kimi zaman
Kesilse de yolum anbean
Hulasasý içimden geçenlerin
Varsýn makberim olsun yazmadýðým günlerde
Þiir olup da akan yaþým
Eþliðinde varsa yoksa içimde saklý yasýn
Bir yandan da eksik olmayan nazým niyazým
Yüzü suyu hürmetine rahmetin
Sevgiyi de pay ettim mi bir ömür
Azýðýmda ne saklýysa böldüm sevdiklerimle bir bir.


DOSTLARDAN ÝNCÝLER...


ama uzun
ama kýsa
ar damarý çatlamayan yýldýzlara kefilim
aya’ da
çünkü onlar
geceleri beni yalnýz býrakmayan
vefakâr meleklerim...teþekkürler deðerli Düþler Sýðýnaðý...
Sosyal Medyada Paylaşın: