pamuk þekeri iriliðinde yaðýyor kar
yüreðim dökülüyor sokaða
kollarým baðlý
yere düþüyor sevdiklerim;
ortalýk çamur
kirleniyor en beyaz bildiklerim
büyükler aðlamaz ki!..
pamuk þekerleri iriliðinde
sevdalar yaðýyor sayfalara
kararýyor defterler
herkesin yazdýðý yalan
matematiksel hesaplarla
geometrik yürekler süsleniyor
ten titremedikçe gönül sevemez ki!..
yarýþa çýkýyor güne inat gece
sabaha yakýn vakitler
saðanak daha da coþuyor
bizim ev
sizin þehir
kaygýlý ve kavgalý
yurdum gibi tutuþuyor
çamur kirlenmez ki!..
güneþ ýlýklýðýný sunmadan patlýyor
gerçek mayýnlar
iyiler bölünüp parçalanýrken
daha bir çoðalýyor kötüler
mavi gelecek kirleniyor
deðiþtiremeyeceðimize göre kendimizi deðiþmesi gereken kaderimiz!..
en incesinden
sýzlayarak
hoþça kal
der ömrümüz
güle güle
der üzülmeyiz
bitmez sandýðýmýz
her þey gibi
onu da tüketiriz