Eyvah! Aklýma gelmeyen baþýma geldi Kara vicdanlým, ayrýlýk, dedi Hani yarýnlar bizimdi Sevmek sevilmek güzeldi Þu baþýma gelene bak Sevdiðim, ayrýlýk, dedi A vefasýzým Þu yüreðimde bir acý, sýzým sýzým Söyle ayrýlýðý kim istedi Þimdi sensizim, anlamsýzým
Of! Kara gözlüm, ayrýlýk, dedi Kendime kýzýyorum Bu kadar sevilmez diye Kendime soruyorum Bu son Bu bitiþ niye?
Vay vay! O yar, ayrýlýk, dedi Nasýl sevda imiþ bu böyle Sanki beni büyüledi Bin yemin üstüne yemin Tövbe etsem de sevmeye Taþýsam da hep bu acýyý içimde Hasret kalsam da gülmeye Tutamýyorum Tutamýyorum sözümü Yaradan aþk ile yoðurmuþ sanki özümü Sevmekten vazgeçemiyorum