İSTANBUL GİBİ...

Düþün yankýsý mýydý hüzün yoksa?
Sýtma görmemiþ sesinde þarkýlarýn
Þakýyan bülbüle rest çeken þarkýcý kadýnýn kimliði
Yükselen perde perde
Efkârýn tomurcuklarý illa ki ihya edecekti
Hem yüreði hem mevsimi
Ýlla ki düþecektik peþine hüznün
Kayrasýnda bir çatlak
Varsa yoksa aþka tutsak
Tüten penceremden
Oysaki soba yakmayý unutmuþtuk ezelden.

Neydi bu tüten?
Neydi tutan elimi?
Asma yapraklarýnda güneþli yüzünde þehrin
Bekasý mýydý þiirin bunca belirsizlik?
Aþka lades diyen çapkýn kumru gibi
Oysaki ivedilikle çýkmýþtýk bu yokuþu.

Ne hurafelere tutsak bir mevsim
Ne de gaipten gelen neþemi çalmak adýna
Verilen hüküm.
Þah damarýmdan nasýl yakýn…
Nasýl nasýl bir izdiham öncemde saklý bunca mevzuunun
Tortulu yalnýzlýðý ve iþte
Kýyýya vurdu arpacý kumrularý.

Kekremsi bir tat alt eden
Ne þiir lütfeden ne de þair olmakla
Varamayacaðým o yaka:
Týpký Ýstanbul gibi deliþmen
Kýz kulesinde asi/l bir sevda
Varsa yoksa yüreðimde tüten hüzün
Baharý diskalifiye eden satýrlar
Hem hazan diye de düþmedik mi yollara?

Derinde bir kanaviçe
Þerefli bir isim üstelik yýkýlsa da çatlak duvarlarý
En azýndan girift bir hecede
Doðmaksa yeniden
Ýçimdeki güneþe kefildi evren ezelden.

Latife yapsaydým keþke…
Lütfu yüreðin elbet bitimsiz bir yolculuk
Baþý sonu vardý yoktu ama
Serzeniþi sadece kendine sefil hecelerin

Bir düþe düþtük düþeli
Bir de aþký baþ tacý yapan mevsimin en deli neferi
Kanatlarýmda benekler
Çilli geçmiþinde yüz görümü kelimelerin
Ördüðüm heceler dalgalý bir sýðýnak
Savsakladýðým elbet nefret ve þiddet
Semazen bir gölge olmaya yakýn bir dua
Varmakla iþinin ehli bir seferberlik
Tünediðim kadar aþka türediðim bir þiire gebe
Latif rüzgâr
Bilinmezin kýyýsýnda sevdalý saðanak
Yarýna Allah kerim hüzün bahçesinde kýblemin.


Sosyal Medyada Paylaşın: