son gemi, son otobüs, son tren gibi... son bahar da geldi, sen gelmedin yine... artýk, çiçekçi dükkânlarý mezarlýk gibi gelir bana, kuþ sesleri siren gibi!.. sittin sene iyileþmez bence, bu gönül yarasý... ben diyeyim þir-i pençe, sen de kangren gibi!.. sonunda kavuþmak yok, ucunda ölüm var evet!.. özlem var, sitem var, hüzün var... kim bilir, belki de bu seferki, benim için gerçekten son bahar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
MAHMUT TURAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.