Hazan ayýdýr Eylül, yürekler de yaradýr Gözden inen damlalar, sanki yaprak dökümü Nasýl eserse essin, bendeki baht karadýr Ýple çeker olmuþum, gelsin diye ekimi
Hiç durmadan dudaðým, senin adýn anarken Sevda denilen o kor, alev alev yanarken Kalbimdeki yaralar, gizli gizli kanarken Bir gün çare olmadý, þu gönlümün hekimi
Vefasýz geçen yýllar, þu zamaný içiyor O, en güzel duygular, kanat takýp uçuyor Ýstemsiz ce adýmlar, sokaðýndan geçiyor Karþýdan görsem bile, azaltmýyor yükümü
Güneþ batsýn bir hele, þöyle efkâr sadrýmý Gülmeyen þu gözlerim, karanlýðý gördümü Her akþam soðuk masa, kime derim derdimi Tek tesellim alkolüm, býrakmak yok sakimi
Hüzün çöker bir anda, yeþil ateþ kor ama Sevgiliyi yitirmek, her mevsim de zor ama Her ayda bir ayrýlýk, hüzün bile var ama Eylül, yine sen oldun, ayrýlýklar hakimi
O an gelirse eðer, bir þey kalmaz yapacak Azrail her bir caný, sevinerek öpecek Sûr üflensin bir hele, kýyametler kopacak Sana da son gelecek, Dünya sana bakimi
Ey Eylül iþte böyle, Lüzumsuz’u aðlattýn Yarýnlar senin deyip, karalarý baðlattýn Volkan ateþlerin de, yüreðini daðlattýn Toprak bizi istiyor, çaðýrýr yer çekimi
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.