Zoraki gülümseme peyda olunca yüzde, Dostça bir karþýlama olmadýðý belliydi. Kýsarak bakýyordu, meymenet yoktu gözde, Konuþmaz sanýyordum, oysa epey dilliydi.
Boyu ortaya yakýn, göbek biraz ilerde, Sandým yeni çýkmýþtý fare gibi kilerde, Ortamý daðýtýrýz belki biraz güler de, Yaþýný tahmin ettim; kýrk dokuzla elliydi.
Herkesi tanýyordu, büyük adammýþ meðer! Biraz daha yükselse, kafa buluta deðer, Yakýnýndan geçenler korkar baþýný eðer, Giyim kuþam yerinde, öyle kelli felliydi.
Öyle sanýyorum ki, çokça kuyu eþmiþti! Kýpkýrmýzý suratý sanki suda piþmiþti, Diþleri seyrelmiþti, gözleri de þiþmiþti, Boyadýðý saçlarý birazcýkta jelliydi.
Anlatmaya çalýþtýk geliþ sebebimizi, Belli etmiþtik zaten önce hedefimizi, Hiçbir zaman bozmadýk kendi edebimizi, Bizi hiç dinlemedi, kafasý da telliydi!
Ýþten anlamayanlar baþýndan sava, sava, On yýldan uzun sürdü on paralýk bir dava, Artýk içimi baydý bitmeyen uzun hava, Antikaydý radyosu, sanýrým ki pilliydi.
Ýþimiz aceleydi, zaman hep akýyordu, Bir sigara bitmeden birini yakýyordu, “Daha çok gelirsiniz” der gibi bakýyordu, Çiçekle oyalandý, topraðý da killiydi. Bize yolu gösterdi, kapýsý da zilliydi.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.