Kayın Ağacı

petrol kuyularý kadar
karanlýk bir dünya
uyku saatini geçirmiþ
bu vakte düþen ýssýzlýðým
tütün ve çay

yitik harabelerin
gölgesi düþüyor ruhuma
güneþin ateþi sýzýyor gözlerime
dört duvarlarý yýk
zincirleri kýr hür fikirlerin esiri

sessizliðimde
bu gece
tan vakti gibi
buðulu ve kýzýl
puslu savaþlarda
coþan fýrtýnayým

kendini isyanlarýn
ötesinde bulan
gençliðimin
bu sonbaharýnda

kayýn aðacý gibiyim
köklerim saðlam ve kadim
bu gece de mutluluðumun
renkleri yine al ve beyaz

rüzgar esen meþale dað baþýnda
kýzýla boyayalým antik topraklarý
bir kuþluk vakti
þahlansýn gök tufanlarýn ordusu

gün ýþýðýna kutlu umut doðsun
unutmuþlardýr deli esen rüzgarý
bouzuki dilinin baðý çözülmüþ
oysa ki sana yaþamak daha güzel

mavimsi yüreðimizin
suskunluðuna aldanma
vay haline fýrtýnasý koparsa
ardýndaki
ses kalabalýðýna güvenme

her þeye raðmen
sulh sen en güzel olan
gelirsen tan vaktinde gel ki
su serpilsin alevlenen mahþere…



Sosyal Medyada Paylaşın: