Efsun

Yok derdime çare bulan
elden düþmüþ saz telleri
yýldýzýn sönüþünde çýðlýk

sensizliðe yoktur bir çare
darmadaðýn sazýmdan
mehtap akseden perde

bir tutam arda kalan gecesinden
melodilerin esiri durgun zaman
dert turkuaz nakýþý mavi denizin

dertli gönlüme merhem olan yok
ebediyet gizli buðulu gözlerinde
güller mabedime sarmaþ dolaþ

bu aþk eski bir yara, aðýr bir yük
derdim hazin, son bir muhteþemlik
füsun serpilmiþ buz kesilene dek

ne zaman efsunlu halim dinecek
ruhumu esir tutan sevda kaç asýr
kýzýla çalan ýssýzlýk yamaca uzanýr

vakit ölüm

sararmýþ ufuk gün batarken
kor toprak kýzýl renkle yanan
üstünde mezar köþeleri taþtan

ahþap çerçevedeki mor baðlar
kadeh üstüne kadeh günahlar
akan dere kabristan arasýndan…



Sosyal Medyada Paylaşın: