Efsun
Yok derdime çare bulan
elden düþmüþ saz telleri
yýldýzýn sönüþünde çýðlýk
sensizliðe yoktur bir çare
darmadaðýn sazýmdan
mehtap akseden perde
bir tutam arda kalan gecesinden
melodilerin esiri durgun zaman
dert turkuaz nakýþý mavi denizin
dertli gönlüme merhem olan yok
ebediyet gizli buðulu gözlerinde
güller mabedime sarmaþ dolaþ
bu aþk eski bir yara, aðýr bir yük
derdim hazin, son bir muhteþemlik
füsun serpilmiþ buz kesilene dek
ne zaman efsunlu halim dinecek
ruhumu esir tutan sevda kaç asýr
kýzýla çalan ýssýzlýk yamaca uzanýr
vakit ölüm
sararmýþ ufuk gün batarken
kor toprak kýzýl renkle yanan
üstünde mezar köþeleri taþtan
ahþap çerçevedeki mor baðlar
kadeh üstüne kadeh günahlar
akan dere kabristan arasýndan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.