SUS-UZ KADINLAR ÜLKESİ
" MA " Önce Dilmun vardý!
Topraklarý kurak!
Ýnsan’ýn aç kursaðý oldu tanrýlara sunak!
Helâl kýlýndý insana kurban olmak! Dilmun ülkesi saf bir yerdi,
Dilmun tanrýnýn temiz bir eseriydi,
Dilmun ülkesi semiz bir yerdi,
Dilmun ülkesi aydýnlýk bir yer;
Topraðýnda sesi yankýlanýrdý, Nintu’nun
Dilmun’da sözü geçen tek oydu.
Kraliçe kendi bedenini ortaya koydu!
Enki’nin karýsýyla yattýðý yer,
Ýnsan’ýn Tanrýya bedenini sunduðu
Kefaretin ödendiði yerdi, Dilmun!
Orasý temizdir, orasý aydýnlýk;
Dilmun’da sözü geçen tek oydu,
Enki’nin Ninsikil’le birlikte olduðu yer,
Orasý yurt oldu, orasý yuva!
Dilmun’da kuzgun sesini çýkarmaz,
Çaylaðýn aylak sesi duyulmaz,
Aslan öldürmez,
Kurt kuzuyu kapmaz,
Oðlak-boðazlýyan köpek bilinmez,
Tahýl yiyen yabani domuz görülmez,
Mavi gökteki kuþun yavrusu yoktur,
Yuvasýndaki güvercinin baþý yoktur.
Gözü aðrýyan “gözüm aðrýyor”,
Baþý aðrýyan “baþým aðrýyor”,
Ýhtiyar kadýný, “ben bir ihtiyarým” demez,
Ýhtiyar erkeði, “Ben ihtiyar bir adamým” demez,
Yýkanmayan genç kýz kentte hoþ görülmez
Irmaðý geçen geri dönemez,
Ustabaþý hata yapmaz,
Þarkýcý aðýt yakmaz,
Bu kentin çevresinde hiç yas tutulmaz.
Gel gör ki burada tatlý su bulunmazdý.
Yakardý Nintu, Bilge Tanrý Enki’ye!
Su getir Dilmun’a
Kadýnýn olarak varayým huzuruna...
Arzý kabul edildi.
Onun kenti suyla doldu,
Dilmun kana kana içer artýk suyunu,
Acý sular tatlý çaldý.
Yerden fýþkýrdý yeþillik ve niðmet
Tarlalarý ve çiftlikleri üretti ekinler ve tahýllar!
Onun kenti,
Ülkenin rýhtýmlarý ve sahillerinin evi oldu, bak!
Dilmun,
Ülkenin sahiden sevilen yeri oldu, bak!
M. C. ( Arkeolog ) *" ENKÝ VE NINHURSAG: SU-TANRISININ ÝÞLERÝ "
Sümer mitolojisinin en karmaþýk ve karýþýk destanýdýr. Sümer topraðý dýþýnda kalan Basra Körfezinin doðu kýyýlarý olduðu düþünülen bir yerden bahsetmektedir. Yunan mitolojisinde Su Tanrýsý Poseidon olarak karþýmýza çýkan Tanrý’nýn doðumunu anlatýr. Burada destaný keserek önce tatlý su için ödenen bedel kýsmýný vurgulamak istedik. Tanrý’ya sunulan ilk insan adaðý örneðini burada görmek mümkündür! Katkýlarý için Üstad "
Han AKÇADAÐ’a" teþekkürü borç bilirim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.