Güller yeni açmýþtý, mevsimlerden yaz baþý, “Kader birbirimize böyle baðlamýþ” dedim. Gülün üstüne düþtü birkaç damla gözyaþý, Gözlerimi gizledim; “bülbül aðlamýþ” dedim.
Ýnsanlar ikiyüzlü, çok az gördüm merdini, Kimse merak etmedi aðlayanýn derdini, Çoðu anlayamadý gönlün gizli virdini, “Ýnsanlarýn gözünü kimler daðlamýþ” dedim.
Açmasýný bekledim goncalarý seherde, Açtýðýný görmedim, gözüme indi perde, Bülbülden uzaktayým, þimdi kim bilir nerde? “Menfaat bekleyenler çýkar saðlamýþ” dedim.
Sevdamýzýn üstünden nice uzun yýl geçti, Gül bahçesi üstünden daha sonra yol geçti, Daðlarýn zirvesinde soðuk, soðuk yel geçti, “Yaðmurlar bol yaðýnca, dere çaðlamýþ” dedim.
Ömür geçti boþuna, zamanýnda gelmedi, Kýymet bilen azalmýþ, o’da vefa bilmedi, Gülümseyerek baktým, onun yüzü gülmedi, Cellâdýmý görünce; “ipi yaðlamýþ” dedim.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.