İncir kuşları

Kurtarýlmýþ þiirler yollayacaðým sana
kaç mahalle ötesinden sesimi duyacaksýn
iftiralardan ve hayasýz aþklardan ötede
hiç bir kahinin ön göremediði

tertemiz bir dille yazýlmýþ dünya hatýratlarý
kut almýþ sözcükler býrakacaðým ardýmdan
cinnet akþamlarýndan kurtulur gibi
incir kuþlarýnýn seslerini duyacaksýn öldüðümü deðil

belki bu sonbahar deðil de sonrasýnda hüzünlü
kýzýl yapraklar düþüreceðim eteklerine
hafif rüzgarlar gezinecek etrafta yanaklarýndan bahisle
herkes birbirine soracak ‘’ kim bu kadýn ‘’

lakin þimdilerde yokluðunu eksikliðime sayýyorum
‘’ zaten esirikli bir kadýndý ‘’ diyor avunuyorum
katidir bir eski limanda içip kendinden geçtiðin
yüzün asýkmýþ saçlarýn dolaþýk soruyorlar ‘’ neden niçin ‘’

söyle bana öfkelenince hala üzüm kurusuna dönen yüzünün
çýkýk elmacýk kemikleriyle birleþtiði yerde iþler nasýl
demem o ki burnunu çekiyor musun yine aðlarken usul usul
göz yaþý medeniyetinden kaç kiþi kaldýk sen onu söyle asýl

aldýrmayýn diyorum yine sarhoþtur sevdiðim aldýrmayýn
abartmýþtýr hasreti aþký ve özlemi o hep öyledir
esmer bir güncedir derin bir düþünce yýrtýk bir urba
kendi olasý kaderinin kör ebesidir o kimsenin bir þeyi deðil


Sosyal Medyada Paylaşın: