zaman delik deþik akasya yapraðýndan akýyor, akarken mevsimler arasý tutunuyor, yeþille turuncu arasý kirli kahve sarý arasý kaçamak diyor, zamana karþý bir yolculuk tren diyor önce dört teker deðil mi diyor diyor da diyor sonra uçak kaçýnýlmaz son vuku ediyor zamanlar arasý kazalar sonrasý ölümü tutuyor elleriyle soðuk morg kapýsý açýlýyor üç dört insan harfleri deviriyor cümle’den topluyor bir çanta iki kalem bir cüzdan kimliksiz sarý sarý fotoðraflar gönderilmemiþ adressiz mektuplar sayýyor sayýyor gözler oynuyor takipsizlik hüküm sürüyor dosya kapanýyor biri de çýkýp da demiyor ki hayalleri ,umutlarý çantalanmayan tutanaklara sýðmayan düþleri onlarýn vebalini kim ödeyecek elle tutulur dünyevi þeyler kalan sahiplenilen ruhumun aynasý sýrlarýndan döküldü ölen bedenim di siz açgözlüler ruhumu kefensiz gömdünüz tutanakta imzanýz ellerinizde ruhum ölümü avuçladýnýz siz de býrakýp gideceksiniz bir akasya yapraðýnda kirli bir kahrengiden sarara sarara ölümü öpeceksiniz çatlak dudaklarýndan Sibel Karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.