'muddy'
karanlýktý,
çýkaramadým tam olarak
aðzým acý ve küsuratlarýyla doluyken
her þey karanlýk ve pisti;
terdi.
sakin bir göl kýyýsýna aldanmýþ gözlerin yalanýdýr, biliyordum da
yeniden duydum:
’kirliydim,
kalbim kimyasal bir atýk parçasý
zihnim darmadaðýn
zekamý öðüten becerikli bir bürokrasi
uzunca zaman inançlarým yanýlgý
arzuyla yanýp tutuþan parmaklarým kaba
dilim damaðým dudaðým kirli bir paspas
nasýl da yaþýyormuþum oysa ki;
hâlâ cýlýz bir umudun olmasý þaþýlasý! ’
yalnýz, yazýsý güzeldi
cýlýz bir ses, dokunuþ
küçük öpüþlerle kapanmayan yaralardan
geriye yalnýzca güzel bir yazý kalýyor
benmiþim karanlýk ve kuytu
her þeyi mahveden yine benmiþim
arzuyla iyiliði ve sevgiyi kirleten
deðilmiþim baþkasý, o diðer olaný
uzun zamandýr duymadýðým heyecanlarý
nasýl zevkle delip deþiyor umursamazlýk
ve böylesine o baþkasý olamamak
oysa ben buyum;
bilinen diliyle karanlýðý aydýnlýðýn
geveze ahlaksýzlýðý sevginin
jilet gibi kesemediðim için kalpleri,
iz býrakamadýðým için hep bir baþkasý
olmalýymýþým o hiç bilinmeyen karakteri
kendimin pul kadar deðer yokken
ve hiçbir kol anmadýðý için göðsümü
sineye çekmeliymiþim de, yine geç kaldým
bin karanlýklar içinden bir aydýnlýk umuduyla
yeniden yandýðým güne döndüm yüzümü
astarý olmayan bir aðlayýþ çok yakýnlarda
onca gün, uykusuz ardý ardýna geceler
elimde kalan bir kuþ kafesi
bir kuþum vardý, yaralý ama kanatlý
bir kanadýnda korkuyu taþýrken
diðerinde umudu yük edinmiþti
ateþ eden gözlerinden geriye
sakin bir göl kýyýsý yerini almýþ manzara
her þeyi o kýyý kenarýnda anlatýp
orada kalabilirdi her bir tereddüt
fakat nasýl da susmuþum, susamýþým
kaderim bu, susarým, arzuyla yanarým
azat etmeden önce geriye bende kalaný
yine de arzuyla saatleri seyrediyordum
þimdi öylesine halsiz ve haksýzým ki
gözleri tereddütle mavi göðe bakarken
kýrmýzý bir kutuyu saklýyorum sýcacýk
içine sinmiþ iki nefesi aralamak için
can atýyorum bu ara yine arzuyla dolu
makul bir sindiriliþ içerisindeyim
kamera en son beni gösterene kadar
kaçamýyorum kendimden
ilkeli nice kitabý saðlý sollu daðýtýverdim
orta yerimde bir boþluk kalana kadar
yandým arzunun dipsiz kuyusunda
kirdim, bir parça idim ve ter
tomurcuklarýna saçýldý kaderin saçlarý
boþ kafese doldururken her bir nefeste
arzuyla nefret edilen görüntümü
arzuyla sarýlmamýþ vücuduma öykündüm
gündü yaþadýk
þükür bir gün daha eskidi, eksildi
kendime olan bu özlemin hayalinden
gündü konuþtuk
yalnýz iki kelime yetti temenni için
sað olsunlarda kýrýldý en çok kalp
gündü bildik
ne çok bilmiþçesineydi sahte sözler
ýslanmýyordu bile dudaklar
gündü öptük
arkasýný dönüp baksaydý görecekti
bir daðýn gölgesiydi adam
gündü sevmiþtik
tenden öte canlara can olmaktý arzu
keyfine saatler çýkardýlar her bir þey için
þimdi geriye hissiz ve cýlýz bir ateþin
namý kaldý birkaç vakit daha görünecek
hislerim hiç yanýltmadý beni
yaðmur birkaç gün geç gelecekti
toz tutacaktý parmaklarým yine
cýlýz bir sesle sevilecektim
kýlýfýna uygun bir baþkasý olacaktým
ben; yeni bir kayýp daha niceleri gibi
zaruri bir ihtiyaç gibi hatýrlanýrken
duygusuz bir merhaba sarýlacaktý
merhamet tamtamlarý ardýnca
saçlarý hâlâ ýslak kalbimin çocuðuna
güzel, bir memleket otobüsü kadar
yoðun hislerle savrulurken þarampole
itirazdý dik olan, bir o aþk gibi yanar
masum arzunun hazzýyla karambole
karanlýktým
çýkamadým, kýramadým kabuðumu
aðzým acý ve küsuratlarýyla doluyken
kötüydüm, pis idim, ter idim
alýþýktým ne de olsa
böylesine aþaðýlýk bakýþlara
terden donmuþ omuzlara
bir cümle kuramayan
yarým aðýzlý sevgi masallarýna
zamanýn evveli de ahiri de ayný
kaldýysa tadý tuzu sana kalsýn
-yalnýzca yazýn güzeldi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.