Döndüm gecenin karasýna. Artýk kimse kýramaz beni. O kül gibi o deniz o sessiz kýz. Sandala binip gitti. * * * Günün gecesi AÞTÝ’ye gittim. Bu arada bir tane bile arkadaþým olmadýðým fark ettim. Son kez bu þehri görüyor gibi hissediyordum. Bu griliði, soðukluðu tutumlu baba izlenimli þehir. * * * Ailemin yanýna düzelmeye gitmek... Kendime gelmek en mantýklýsýydý. Daha doðrusu baþka seçeneðim yoktu. Bir ayrýlýk neden güzel olsun ki ? * * * Yine de bir þey olursa ara... Bana çok kýzgýnsýn biliyorum. Güzel geçiyor mu günlerin, alýþtýn mý iþine? Çok sevmek hep baþa bela. * * * Seninle yaþadýklarým hafýzamda hep gri renkte nedense. Seninle yaþadýklarýmý yaþayamam zannetmiþtim. Bir daha bu kadar çok sevemem sanmýþtým. En önemlisi sevilemeyeceðimden ölesiye korktum.
Sevildim mi bilmiyorum ?
Hakkari 30 ÇUKURCA Sosyal Medyada Paylaşın:
Fors_5 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.