DEĞİL

Yaðmurun sesindeyim cam/na dayanmýþým da
Bülbül figanýndaki c/kana boyanmýþým da
Ýnim inim inletsen aþka ayanmýþým ya!
Nasibime düþenler eza deðil, çor deðil.

Toprak kokusundaki huzur çekiyor beni
Rüzgâr savursa bile Güneþ kurutur teni
Bin kez kaybolup yitsen bin kez bulurum seni
Yolcu olmak, yol aþmak külfet deðil, zor deðil.

Hey gidi gençliðim hey sende mi gideceksin?
Zaman deðirmeninde toz olup yiteceksin.
Bir çift gülen göz için ömür mü biçeceksin?
Ne baþtaki aklar yük, ne kamburum/n hor deðil.

Gel sevdiðim etme naz, umut varken son deðil
Hayat biçilmiþ libas, þal misali bol deðil
Bu gidiþler son deðil, nizam deðil, yol deðil
Þu bana ettiklerin ateþ deðil, kor deðil.

Ülkü KARA
Sosyal Medyada Paylaşın: