BEYAZ KARANLIK
Nasýl da geçmiþ zaman, güneþ daðlar ardýnda
Bembayaz bir karanlýk çalmakta kapýmýýzý
Bütün gücü kuvveti, bak toplanmýþ gardýnda
Olan bitene nispet, almakta çapýmýzý.
Neler gördük yaþadýk, biz bilir biz söyleriz
Olmasak da farketmez günden geceden haber
Anýlar da olmasa bilmiyorum neyleriz
Ne kadar aðýr bir yük, özlemlerden bihaber.
Bunca olup bitene, kim baþ eðdi, kim asi
En iyi sen bilirsin, ne olur yorma beni
Koskocaman maziye seni bildim tek vasi
Geleceksen kendin gel, ellerden sorma beni.
Gecenin orta yeri anýlarýnla dolsun
Çok görme bunu bize, çýk gel sabah olmadan
Yaþanýlan ne varsa sana armaðan olsun
Zamaný getir dize, gözler yaþla dolmadan.
Bizim bu özlemimiz, yýldýzda niþan mýdýr
Çýk söyle korkusuzca her þey açýða çýksýn
Sevip kavuþamayan, böyle periþan mýdýr
Deli divane oldum, adým kaçýða çýksýn.
Yakamozlar oynaþýr sesimizi duydukça
Gözlerimiz býkmadan bu aþký anlatacak
Herbir þey baþkalaþýr, biz zamana uydukça
Geceye umut ekip, kulaðýn çýnlatacak.
Gecelerin an be an, sabaha evriminde
Yüreðim umut dolu diyerek geleceksin
Seni seven yüreðin, bu büyük devriminde
Benim ile aðlayýp, benimle güleceksin.
Günüm aydýnlanacak, sen Dostelim diyende
Bembeyaz bir karanlýk, üstümüze çökecek
Yeniden doðacaðým, iþte o an sayende
Yürek bütün sýrlarý, orta yere dökecek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.