Benim yarým yarýnlarým var Dünkü moralimden artakalan bütünü bile bozuk paralarým...
Bir buse yüreðimin tam ortasýndan vurunca düþtüm imkansýz aþka Kötülüðü karalamaktandýr pansumansýz yaralarým...
Zaman zaman uzaklarda bensiz mutlu olduðunu görürüm Ne fark eder Aþkýn paradoksu deðil mi bu? Onsuz yaþamýyorken beni sevdiðini söylese Bu defa mutluluktan ölürüm!
Sosyal Medyada Paylaşın:
korkmaz bıçkın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.