hadi, sevgilin olamadým senin... keþke, odanýn kapýsý olsaydým en azýndan... odana her girip çýktýðýnda, kolumu tutardýn benim!.. bir þartla ama, kapýyý ayaðýnla örtmek yok!..
ya da ne bileyim, odandaki ayna falan iþte... karþýma geçerdin her gün, saatlerce bana bakardýn... saçýný benim karþýmda tarardýn mesela, rujunu benim karþýmda sürerdin, kolyeni benim karþýmda takardýn!.. bir þartla ama, öyle çok süslenip püslenip, aynayý çatlatmak yok!.. zaten, kýrýlgan bir adamým ben, bilirsin...
beline doladýðýn kemer mi olsam acaba, yüzünü sildiðin havlu mu?.. ya da, dur dur!.. ben en iyisi, çayýný içtiðin bardak olayým... hem böylece, daha çok yaklaþmýþ olurum sana... önünde durayým hep, çayýn bittikçe dolayým... bir þartla ama, dudak payýmý unutmak yok!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
MAHMUT TURAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.